บทช่วยสอนฟูริกานะ

ฟูริกานะ (ใน Aegisub มักจะย่อว่า ฟูริ) หมายถึง ตัวอักษรแนวเสียงเล็ก ๆ ที่เขียนข้างข้อความหลักในภาษาญี่ปุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ตัวอักษรฮิระงะนะเพื่อบรรยายว่าตัวอักษรอิโดกราฟิกคันจิควรออกเสียงอย่างไร การใส่ข้อความขนาดเล็กข้างบรรทัดหลักโดยทั่วไปเรียกว่า ข้อความรูบี้ text แต่เนื่องจากการดำเนินการที่กล่าวถึงที่นี่ถูกออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับฟูริกานะ ข้อความรูบี้จึงถูกเรียกว่าฟูริกานะในทุกที่

ไม่มีรูปแบบซับไตเติ้ลที่ Aegisub รองรับโดยตรงสนับสนุนข้อความรูบี้หรือฟูริกานะ อย่างไรก็ตาม karaskel มาตรฐาน รวมถึงการดำเนินการที่สามารถสร้างเลย์เอาต์ฟูริกานะพื้นฐานโดยการคำนวณตำแหน่งของตัวอักษรแต่ละตัว

หน้านี้อธิบายเกี่ยวกับไวยากรณ์ที่สคริปต์ Automation 4 karaskel_lua เข้าใจสำหรับข้อความฟูริกานะ และวิธีการใช้ข้อมูลเลย์เอาต์ที่มันคำนวณเพื่อสร้างตัวอักษรที่ตั้งอยู่จริง

แบบคาราโอเกะ ยังสนับสนุนฟูริกานะโดยใช้อัลกอริธึมและไวยากรณ์ karaskel_lua

สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือไวยากรณ์ถูกออกแบบมาสำหรับคาราโอเกะ และหมุนรอบ คาราโอเกะตามเวลา ข้อความ มันไม่เหมาะสำหรับการจัดรูปแบบข้อความปกติ (เช่น บทสนทนา) ด้วยข้อความรูบี้ทั่วไป ต้องใช้ไวยากรณ์ที่ซับซ้อนมากขึ้นและเครื่องยนต์เลย์เอาต์ที่ซับซ้อนมากขึ้นสำหรับเรื่องนั้น

ไวยากรณ์มัลติไฮไลท์ #

ข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับส่วนที่สำคัญของไวยากรณ์ฟูริกานะคือไวยากรณ์มัลติไฮไลท์

ถ้าคุณทำให้ข้อความของพยางค์เป็นเครื่องหมายเลข (#, ASCII 35, Unicode U+0023) พยางค์นั้นจะ “เข้าร่วม” กับพยางค์ก่อนหน้า: เครื่องหมายเลขจะถูกลบออกและเวลาเฉลี่ยของสองพยางค์จะถูกเพิ่มเข้าด้วยกัน ผลิตออกมาเป็นพยางค์เดียว คุณสามารถมีพยางค์ที่มีเครื่องหมายเลขหลายตัวอยู่ในแถว โดยเพิ่มเวลาหลายตัวในลักษณะนี้

เวลาของพยางค์ที่มีเครื่องหมายเลขแต่ละตัวจะถูกเก็บใน ตารางไฮไลท์ ของโครงสร้างพยางค์ที่สร้างขึ้น แต่เวลาหลัก (start_time and end_time) ของโครงสร้างพยางค์สะท้อนถึงเวลาที่เพิ่มเข้าด้วยกันของพยางค์ที่มีเครื่องหมายเลข

{\k5}明日{\k10}#{\k5}#{\k10}ま{\k7}た{\k10}会{\k4}う{\k6}時{\k14}#

ฟูริกานะพื้นฐาน #

ในการเพิ่มฟูริกานะให้กับพยางค์ คุณต้องเพิ่มตัวอักษรท่อ (|, ASCII 124, Unicode U+007C) หลังจากข้อความหลักของพยางค์ จากนั้นเพิ่มข้อความฟูริกานะหลังจากท่อ คุณยังสามารถเพิ่มฟูริกานะให้กับพยางค์ที่ซ้ำกัน (พยางค์หมายเลขสำหรับมัลติไฮไลท์) เพื่อให้ฟูริกานะสำหรับพยางค์หลักหนึ่งตัวขยายไปยังหลายพยางค์ฟูริกานะ

เมื่อพยางค์ที่มีฟูริกานะหลายตัวติดต่อกันทั้งหมดมีฟูริกานะ ฟูริกานะสำหรับพยางค์ทั้งหมดเหล่านั้นจะถูกรวบรวมเข้าด้วยกันและจัดกึ่งกลางเหนือสตริงของพยางค์หลักที่พวกเขาสังกัดอยู่ หากสตริงของฟูริกานะกว้างกว่าข้อความหลัก ฟูริกานะจะจัดชิดซ้ายกับข้อความหลัก คุณสามารถควบคุมพฤติกรรมนี้ได้ด้วยอักขระควบคุมพิเศษ ดูด้านล่าง

{\k5}明日|あ{\k10}#|し{\k5}#|た{\k10}ま{\k7}た{\k10}会|あ{\k4}う{\k6}時|と{\k14}#|き

ควบคุมเลย์เอาต์ #

บ่อยครั้ง การจัดรูปแบบที่ผลิตด้วยไวยากรณ์ฟูริกานะธรรมดาอาจไม่ตรงตามที่คุณต้องการหรืออาจทำให้เข้าใจผิดได้ ดังนั้นจึงมีตัวอักษรพิเศษสองตัวที่สามารถใช้ควบคุมวิธีการจัดวางฟูริกานะได้

ตัวอักษรพิเศษทั้งสองนี้จะถูกวางก่อนตัวอักษรตัวแรกของฟูริกานะของพยางค์ กล่าวคือ หลังจากอักขระท่อ

ตัวแรกคือเครื่องหมายอัศเจรีย์ (!, ASCII 33, Unicode U+0021) ซึ่งทำเครื่องหมาย “การหยุดลำดับ” นี่ทำหน้าที่เป็นประเภทของตัวแบ่งที่มองไม่เห็นซึ่งป้องกันไม่ให้ฟูริกานะในพยางค์นี้ผสมกับฟูริกานะของพยางค์ก่อนหน้า คุณจะใช้มันเมื่อคุณมีคำคันจิสองคำที่อยู่ติดกันซึ่งทั้งคู่มีฟูริกานะ แต่ฟูริกานะสำหรับพวกเขาจำเป็นต้องแยกกัน ในกรณีนั้น ให้วางเครื่องหมายอัศเจรีย์เป็นตัวแรกในฟูริกานะสำหรับพยางค์แรกของคำที่สอง

ตัวอักษรพิเศษอีกตัวคือเครื่องหมายต่ำกว่า (<, ASCII 60, Unicode U+003C) ซึ่งทำเครื่องหมาย “การหยุดลำดับด้วยการลอยซ้าย” มันมีความหมายการหยุดลำดับเหมือนกับเครื่องหมายอัศเจรีย์ แต่ยังเปลี่ยนพฤติกรรมการไหลเมื่อฟูริกานะลอยซ้ายเริ่มต้นด้วยพยางค์ฟูริกานะที่กว้างกว่าข้อความหลักที่มันใช้ จะถูกจัดให้อยู่ตรงกลางเหนือข้อความหลัก แม้ว่าจะหมายความว่ามันต้องยื่นออกไปทางซ้ายของข้อความนั้น

ในทุกกรณี หากฟูริกานะสองลำดับยื่นออกไปนอกข้อความหลักจนทำให้เกิดการทับซ้อน ข้อความหลักจะถูกย้ายเพื่อให้ฟูริกานะไม่ทับซ้อนกัน

ตัวอย่าง

นี่คือตัวอย่างข้อความเดียวกัน (ซึ่งค่อนข้างประดิษฐ์) ที่แสดงโดยไม่มีการควบคุมรูปแบบและมีตัวอักษรควบคุมรูปแบบทั้งสองตัว:

ผลลัพธ์	สคริปต์
	{\k10}中|ちゅ{\k10}#|う{\k10}国|ご{\k10}#|く {\k10}魂|た{\k10}#|ま{\k10}#|し{\k10}#|い
	{\k10}中|ちゅ{\k10}#|う{\k10}国|ご{\k10}#|く {\k10}魂|!た{\k10}#|ま{\k10}#|し{\k10}#|い
	{\k10}中|ちゅ{\k10}#|う{\k10}国|ご{\k10}#|く {\k10}魂|<た{\k10}#|ま{\k10}#|し{\k10}#|い

สรุป #

หมายเหตุว่าตัวอักษรพิเศษแต่ละตัวสามารถแสดงโดยรหัส Unicode สองรหัสได้ ในตัวแรกเป็นตัวอักษรปกติที่ตรงกับตัวอักษร ASCII ขณะที่รหัสที่สอง (สูง) คือ ฟูลวิดด์เวอร์ชันของตัวอักษร มักจะเมื่อใช้ IME (ตัวแก้ไขวิธีการป้อนข้อมูล) เพื่อแก้ไขข้อความภาษาญี่ปุ่นจะง่ายกว่าในการป้อนข้อความในโหมดฟูลวิดด์กว่าการสลับ IME ปิดเพื่อป้อนเพียงหนึ่งหรือสองตัวอักษร ASCII ปกติและสลับกลับมาอีกครั้ง ดังนั้นทั้งสองเวอร์ชันของตัวอักษรที่ครึ่งหนึ่ง (ASCII) และฟูลวิดด์จะได้รับการยอมรับ

การใช้งานใน Karaoke Templater #

Furigana: The furi template class

Multi-highlight: The multi modifier

Comment: 0,0:00:00.00,0:00:00.00,Default,,0000,0000,0000,template syl,{\pos(!line.left+syl.center!,!line.middle!)\an5\k!syl.start_time/10!\k$kdur}
Comment: 0,0:00:00.00,0:00:00.00,Default,,0000,0000,0000,template furi,{\pos(!line.left+syl.center!,!line.middle-line.height!)\an5\k!syl.start_time/10!\k$kdur}
Comment: 0,0:00:00.00,0:00:02.00,Default,,0000,0000,0000,karaoke,{\k15}二|ふ{\k15}#|た{\k10}人|り{\k15}だ{\k57}け{\k5}の{\k6}地|ほ{\k5}球|し{\k8}で
Comment: 0,0:00:02.00,0:00:04.00,Default,,0000,0000,0000,karaoke,{\k10}中|ちゅ{\k10}#|う{\k10}国|ご{\k10}#|く{\k10}魂|<た{\k10}#|ま{\k10}#|し{\k10}#|い
Comment: 0,0:00:04.00,0:00:06.00,Default,,0000,0000,0000,karaoke,{\k10}中|ちゅ{\k10}#|う{\k10}国|ご{\k10}#|く{\k10}魂|!た{\k10}#|ま{\k10}#|し{\k10}#|い
Comment: 0,0:00:06.00,0:00:08.00,Default,,0000,0000,0000,karaoke,{\k10}中|ちゅ{\k10}#|う{\k10}国|ご{\k10}#|く{\k10}魂|た{\k10}#|ま{\k10}#|し{\k10}#|い